Jumat, 19 April 2013

CARITA SUNDA SANGHYANG JEUNG DANGIANG


SANGHYANG JEUNG DANGIANG

 

Aya hiji Prabu Baladewa anu embung pisan jeung nyegah pisan kana peperangan nyaeta Baladewa. Gaduh rayi nyaeta Batara Kresna. Sabenerna anjeunna henteu nolak takdir atawa kudrat Hyang Dewata. Ning gara-gara Pandawa jeung Kurawa pasea, kaayaan alam dunya oge jadi miluan paranas harengreng sanajan aya wae perang papaseaan henteu aya eureunna, ditambah lobana panyakit nu ngalanda kamana-mana, loba kagawatan di eta wilayah. Sifat sarakah narekab kamana-mana. Hayanag ngawasaan eta wilayah. Akhirna silih caplok, silih ngadu domba, jeung ngagogorengkeun antar kaduana. Atuh korbanna saha deui upama lain kaum lemah mah, nu teu nyaho nanaon, rahayat leutik, teu boga kakuasaan nanaon.

“Kuduna mah Kresna the apal tiheula, tapi buktina meuni bodo teu paduli, teu bisa nyaho jeung ngarti kaayaan alam dunya nu sakitu gawatna, matak bisi digugat ku batur, mending ku aing lanceukna. Detik ieu keneh geura ecagkeun eta gelar Batar!” saur Baladewa kecewa ka Batara Kresna.

“Punten Kakang Prabu, gelar nu dipake ku tuang rayi the estuning paparin dewa, janten teu tiasa kitu bae diecagkeun. Sagala kaputusanna kumaha ka kersa dewa, khususna Hyang Otipati jagatna Batar Guru Raja Triloka.”

“Mun teu bisa kitu buktikeun atuh, yen jalma the wawakil dewa di dunya sarua.” Jeung sesebutna “Sri Batara Kresna!”

“Kumaha cara ngabuktikeunna?” Kresna naros ka Baladewa sanajan heraneun.

“Carana, kudu ngalakukeun supaya alam dunya tentrem damai, Sanghyang jeung Dangiang kudu ngahiji!”

“Naon maksudna?”

“Resi Dorna ulah aya di Astina, teuing kumaha carana kudu pidah ka Amarta!”

Ngadangu parentah Tuan Prabu Baladewa, Kresna ngahuleng sakedap. Meuni nyeletuk kana hatena, jawabanna anjeunna nyalira : naha nyampe kana kayakinan tuang raka, tapi boa enya, gerentesna. Buktina Pandawa jeung Kurawa, hese pisan diakurkeunna, jiga we kawas ucing jeung anjing mani hese dihijikeun. Kitu deui emutna gentos ka karaguan. Nya kitu deui sarua jeung kajadian Marcapada, keneh-keneh kersaning jagat Dewata. Paralun gara-gara Sanghyang jeung Dangiang papisah beda wilayah nagara.

“Jadi, kumaha sanggup? Mun teu sanggup, geura ecagkeun ayeuna keneh eta gelar Batara the!” Baladewa ngambek bari tutunjuk.

“Sanes soal sanggup atanapi henteu. Naming naha leres sababna alam dunya sok getreng harengheng the gara-gara Sanghyang Ismaya (Semar nu ayana di Karang Tumaritis) jeung Dangiang Dorna (anu aya di Sokalima, Astina) papisah beda nagara?”

“Ulah loba ngomong, sanggup atawa henteu?” Baladewa beuki ngambek.

“Sakali deui hapunten, rupina tuang rai moal tiasa nyumponan eta parentah the.”

“Teu nanaon, ngan sing boga ka era bae, jeung ulah haying dipaksa, ayeuna keneh ecagkeun eta gelar Batara the, leuwih hade Kresna ulah aya di dunya.”

“Naha jadi kadinya lumpatna?” saurna Kresna kaget ningali Prabu Baladewa ngagegesek dampal panangan kiwa jeung tangent.

“Nanaonan kakang eta the” niatna bade ngahalangan nu dilakukeun rakana hanjakal teu kaboro, sanajan tina dampal pananganna Prabu Baladewa kaburu aya cahaya caang pikaserabeun, ditambah burinyayna jiga kilat tanda pakarang sakti nenggala. Sumping nyumponan pangangkir dununganna.

“Nu terakhir sanggup atawa henteu, ngahijikeun Sanghyang jeung Dangiang?” kituna the bari nonjok congo nenggala kanu dadu Kresna.

Kresna kacida reuwaseunnana, anjeunna teu uninga, kumaha kasaktian nenggala, eta kasaktian the kuat pisan, sanajan ukur kaliwatan kuatna, gunung urug laut saat, batu ancur, tatangkalan rarungkad. Prabu Baladewa dipeupeujeuhan ulah ngagunakeun sadaekna eta kasaktian, tapi pikeun mayunan anu jahat, nu teu teurak ku pakarang sejen, nenggala kakara meunang dipake.

“Kakang nanaonan ieu the? Simpen deui, kumaha lamun ngabahayakeun tuang rai?”

“Naon gunana Kresna hirup, batan diwiwirang ku batur ngan dianggap Batara ukur ngaranna bae, mending dipaehan ku aing lanceukna. Iwal ti sanggup ngahijikeun Sanghyang jeung Dangiang!” Baladewa keukeuh kana parentahna.

“Simpen heula pakarangna!” Kresna ngawitan bingung, kudu kumaha ngahareupan tuang raka the. Rek lumpat kamana, geus teu aya harepan jeung kasempetan. Akhirna

“Kakang ampun Kakang” Kresna menta panghampura ka Baladewa.

“Janji heula anjeun rek sanggup ngahijikeun Sanghyang jeung Dangiang?”

Di tempat sejen, lain deui kaayaanna.

Kacaritakeun di Jonggaring Salaka Kadewaan Hyang Otopati Jagatnata, teu kirang-kirang reuwasna sareng hariwangna ngabandungan kalakuandua putra Basudewa.

“Eta dasar Baladewa kalakuan the, bakal kumaha jadina, saupami Baladewa ngalaksanakeun niatna, padahal tugas Kresna the sakitu lobana, diantarana jadi saksi perang Bharata Yuda jaga.”

Ti kajauhan katingali, aya jalma nu datang bari celak-celuk.

“Adi Guru…..Adi Guru…..” Sidik Hyang Narada kabayan Dewa.

“Bagea kakang” Hyang Guru naros kanu datang.

“Moal panjang lebar bebeja naon nu kedah dilakukeun ku akang ayeuna?” cenah bari haruhah-harehoh sanajan cape-eun.

“Guera-geura indit ka Marcapada, bilih kaburu duana ilang wiwahna. Emut di Kresna aya Cakra dina kadeseh nu piraku teu sami nekadna. Upami dugi ka kitu bisa jadi dunya bakal kiamat.”

“Nya eta nu mawi akang rurusuhan nepangan the.” Langsung menta widi ngajalankeun tugas, salaku kubayan dewa.

Naon nu dipikahariwang ku batar Guru sareng Narada the hamper kawujud, kadua-duana erek ngaluarkeun kasaktian. Aya hiji kasaktianna nyaeta Panah Cakra Wijaksana, sakalina dipentangkeun bisa ngancurkeun alam dunya malah alam Kadewataan bisa rata sanajan rusak.

Kresna the jadi kalah ambek ningali amurkana Baladewa teu bisa nahan amarahna. Naming Baladewa gede kecewana sanajan boga dulur anu gableg adi gelar Batara dititah ngahijikeun Sanghyang jeung Dangiang wae oge teu bisaeun. Ka alam dunya geus paroek, kareueung, ngan aya caang pikaserabeun tina kasaktian, ti burinyay jiga kilat.

Kabeneran ti kaayaan kitu datang Panji narada utusan ku Batara Guru.

“Nanaonan Narayuka – Narayaka!” saurna buru-buru lumangsur ti langit abong kasauran dewa. Dua baraya eta jadi eling kana amarahna Narada.

Panji Narada ngajelaskeun.

“Sanghyang jeung Dangiang memang dihaja dipisahkeun. Lamun ngahiji mah perang Bharatayudha the moal jadi. Da apan gara-gara aya Dangiang Dorna Kurawa ngarasa wani ka para Pandawa.

Mun perang Bharatayudha nepi ka teu jadi, lian ti harkat dewa bakal rusak,kagorengan bakal leuwih langgeng ngawasa alam dunya, apan kaleresan akhirna perang Bharatyudha the, alam dunya sahenteuna jadi aman!”

Kadua dulur eta teu ngawaler, ngan nunduk bae, anjeunna saladar deui.

Tidak ada komentar:

Posting Komentar